þetta er setninginn sem ég er búinn að vera með á heilanum í svona 4 vikur núna... setning sem kemur fram í auglýsingu um hvað það er nú ódýrt að keyra yfir stóru brúnna í danmörku þannig að nú getur maður hitt ættingjana á hinni eyjunni....
Annars var helgin ótrúlega skemmtileg... Hrafnhildur brilleraði og gerðist tréálfur á leiðinni heim eftir djammið á föstudagskvöldið... svo á laugardaginn komu foreldrar Þóru og 2 systur hennar í heimsókn og ætla að vera framm á miðvikudag. sunnudagurinn fór í að prjóna og horfa sem mest á sjónvarpið.
Í þessari viku er insperationuge og þá eigum við að vera í hugmyndavinnu til að kynna skólan og á fimmtudaginn eigum við að kynna hann svo á götum Viborgar.
já annars gengur lífið frekar hægt fyrir sig og dagarnir eru ótrúlega lengi að lýða. Ég sakna Jóa ótrúlega mikið....dísess
ætla að fara að gera eitthvað annað...
Engin ummæli:
Skrifa ummæli